کارآزمایی بالینی تأثیر مدروکسی پروژسترون استات بر میزان خون ریزی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به منوراژی

مقدمه و هدف: خون­ریزی زیاد قاعدگی، یکی از علل عمدۀ کاهش کیفیت زندگی و نیز کم­خونی فقر آهن در زنان، طی سنین باروری محسوب می­شود. مطالعۀ حاضر به­منظور بررسی اثر درمانی داروی مدروکسی پروژسترون استات  (mpa) 21 روزه بر منوراژی صورت­گرفته­است.  مواد و روش­ها: در یک کارآزمایی بالینی پیش و پس، 44 نفر از زنان با توجه به معیارهای ورود به مطالعه انتخاب­شدند و تحت درمان با mpa (mg5 هر دوازده ساعت از روز پنج تا بیست­و­ششم قاعدگی)، برای سه سیکل متوالی قرار­گرفتند. حجم خون­ریزی قاعدگی (چارت pbac)، طول مدت پریود، کیفیت زندگی (پرسش­نامه sf-36 و mq) و مقادیر هموگلوبین و فریتین خون قبل و بعد­از مداخله، جمع آوری و مقایسه شدند.  نتایج:  mpa میانگین امتیازpbac را از (99/74) 15/220در سیکل کنترل به (98/74) 81/108در سومین سیکل کاهش­داد (0001/0p<). میزان هموگلوبین از (89/0)24/12 به (88/0)21/13 و مقادیر فریتین از (81/6)38/13 به  (51/8)85/30 افزایش­یافت (0001/0p<). طول مدت قاعدگی از(47/1) 4/8 به (53/1)06/8 کاهش­یافت (017/0p=)؛ همچنین امتیاز  mq از(82/13) 46/66 به (98/7) 13/14 کاهش­یافت و افزایش معنادار در برخی امتیازهای کیفیت زندگی مشاهده­شد (0001/0p<).  نتیجه گیری: mpa تجویز­شده در 21 روز از سیکل ماهیانه، بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به منوراژی را سبب­می­شود (05/0p<) و علاوه­بر­آن در مقایسه با نتایج تجویز لوتئال فاز mpa، کاهش بیشتری را در میزان خون­ریزی زنان موجب می­شود در­حالی­که میزان بروز عوارض ناشی از مصرف آن تفاوت چندانی ندارد و به­نظر­می­رسد mpa در مدیریت اولیه منوراژی ایدیوپاتیک ، روش دارویی موثر و کارآمدی باشد.